[meeuw]

Uitgangspunt is De Meeuw (1896) van Anton Tsjechov, een van de grootste en tederste theaterteksten uit de literatuurgeschiedenis over een zoekende jeugd met nieuwe ideeën en een oudere generatie die zich daardoor bedreigd voelt. Een vertelling over de hang naar het verleden en het verlangen naar een vrij leven; verteld vanuit het perspectief van drie verschillende generaties. Liefde en verlangen als verwoestende drijfveer tijdens een familiereünie. Een komedie in vier bedrijven, zo benoemde de Russische schrijver het zelf.

De voorstelling [meeuw] beoogt vooral een ontmoeting te zijn met de Vlaamse dovengemeenschap, een samenwerking van artiesten met verschillende achtergronden. Professionele acteurs en amateurspelers met Vlaamse Gebarentaal als moedertaal. Een theatrale ontmoeting tussen artiesten van eenzelfde gemeenschap, dicht bij elkaar levend maar toch van elkaar gescheiden door een  taalbarrière.