Double Bill | Kleine Liefde & de Papakoe

Kleine Liefde

Als je in een relatie zit, heb je je vast weleens afgevraagd: “Hoe doen andere stellen dit?”. Neem bijvoorbeeld samenwonen: dat doen film- en theatermakers, en tevens verliefd stel Jort Ploos van Amstel en Ilse Lenstra, sinds kort. Ze hebben alleen geen idee hoe ze dat moeten doen. Daar bestaat simpelweg geen handleiding voor. Ze merken dat ze steeds vaker in gesprek zijn met andere stellen. “Gaat het bij jullie ook zo?”, “Doen we dit ‘relatie ding’ wel goed?”

Door het delen van verhalen lijken alle conflicten, die soms zo zwaar kunnen wegen, eerder als iets knulligs. Het delen van deze verhalen lijkt ervoor te zorgen dat we onszelf herkennen in de overeenkomsten en elkaar kunnen helpen met een nieuw perspectief op de verschillen.

Om de vragen te beantwoorden, hebben Jort en Ilse drie verschillende stellen thuis bezocht om te ontdekken hoe hun relatie er achter de schermen uitziet. Gedurende deze tijd hebben zij - naast het afnemen van interviews - de dagelijkse bezigheden van de stellen geobserveerd, zoals avondeten, tv kijken en tandenpoetsen.

Met deze observaties en verhalen als basis, hebben de makers korte, theatrale filmscènes geschreven. De scènes zijn voortgekomen uit verhalen of gebeurtenissen tijdens de bezoeken bij de stellen thuis. In de film spelen de drie stellen de geschreven scènes uit als zichzelf. Hiermee wordt de grens tussen documentaire en fictie verkend en wordt de ware alledaagse liefde op het doek gebracht.

de Papakoe

In de Papakoe wordt ingezoomd op kleine belevingswerelden. Rijke personages krijgen ruimte om hun verhaal te doen en jij mag daarin meegezogen worden. Het zijn werelden met hun eigen logica. De mockumentary nodigt uit om volledig via iemand anders vreemde blik de wereld te bekijken. 

Sasha Kurensky (regie) en Bauke van Boheemen (spel) hebben een grote liefde voor mockumentary's zoals The Office, Best in Show en What We Do in the Shadows. In de Papakoe wordt deze documentaire stijl gebruikt om te experimenteren met geïmproviseerd spel binnen film. Wat gebeurt er als je een personage interviewt als een écht mens? Hoe gaat een personage om met het bewustzijn van de camera? Hoe worden de mensen van de film crew ook personages?

Met Shanaya Dap (spel), Jonnah Lee Goldberg (spel) en Jeroen Bik (geluid) is in twee weken deze film gemaakt. Het resultaat is een film die grappig, licht verteerbaar maar ook melancholisch is.