Double Bill | The deconstruction of a skinny girl by sewing a dress. & Cowboy och Meisje
-
vr 21 jun 202420:15 - 21:30Zaal 3De Constant Rebecqueplein 20A
The deconstruction of a skinny girl by sewing a dress
In deze lecture-performance probeert Mira Verhoeve uit te leggen waarom ze soms geen hap door haar keel krijgt. Op een associatieve wijze rijgt ze grove flarden informatie aan elkaar, ze zigzagt tussen persoonlijke verhalen, fictieve dialogen, rekensommen, filosofie en de verhalen van de meisjes die voor haar kwamen.
Met iedere steek belanden we dieper in een wereld van meer. Te veel, te snel, te groot. We raken overprikkeld, verzadigd. We zitten vol. Wat betekent honger in een wereld van oneindige groei? Dan, steek voor steek, stikt Mira, langzaam, alle flarden weer aan elkaar om een verhaal te creëren dat wél past. Een kledingstuk om een hongerig lichaam in te dragen. Geïnspireerd door de velen die voor haar kwamen, legt ze patronen rondom ziek zijn en beter worden terug op de tekentafel. Om vervolgens de maten opnieuw af te nemen.
Cowboy och Meisje
een Cowboy droef
een Meisje zoek
een Paardje moe
en een gat in de weg
Het verhaal dat maar een verhaal is
gaat over
Cowboys met een grote letter C
Meisjes met een grote letter M
Dood met een grote letter D
Huilen met een grote letter H strings,
Zweedse kinderen en stenen.
Over de makers
Mira Verhoeve
Mira is een multidisciplinaire kunstenaar die werkt tussen de muren van het theater. Ze maakt installaties, performances en voorstellingen waarin ze onze overweldigende, steeds-veranderende en soms gewelddadige wereld haast mathematisch ontleedt en het kwetsbare lichaam centraal zet. Door de en reconstructie van taal, tijd en ruimte maakt ze theatrale collages waarin personages en voorwerpen telkens in en uit context geplaatst worden, waardoor er een absurde vervreemding ontstaat. Ze houdt van bouwen en knutselen en het bouw- en ontwerpproces van de ruimte is vaak een onderdeel van het onderzoeksproces. Ze schept werelden waarin maakbaarheid de strijd aangaat met de gevoelige mens. Haar werk is een ode aan fragiliteit, menselijke inefficiëntie en existentiële twijfel en ze hoopt hierdoor bij het publiek een gevoel van verbeelding, belichaming en troost op te kunnen roepen.
Elvis de Launay
Elvis (Amsterdam, 2002) schrijft en speelt. Ze heeft lang gedacht dat een maagdenburger bol een gebakje was. Haar ene voet is iets groter dan de andere (of: haar ene voet is iets kleiner dan de andere). Op de toneelschool ontdekte zij dat ze eigenlijk het allerliefst stilstaat en een eigen tekst uitspreekt. Ze wil overigens wel teksten van andere mensen uitspreken en op verschillende plekken staan. Dat daar geen verwarring over ontstaat. Dit deed ze bijvoorbeeld dit seizoen in Maas speelt Maas en Wunderbaum speelt live (want online gaat het mis). Ze heeft een litteken boven haar oog, op haar buik (rechterkant), op haar knie (linkerkant) en haar ringvinger (rechterkant). Haar schrijven is een poging te vatten wat ze niet kan vatten. Toen haar huisgenoot verhuisde, kwam ze erachter dat ze één houten lepel en een stamppotstamper heeft (geen snijplank). Ooit was ze vegetariër, maar toen werd ze verliefd.
Credits
The deconstruction of a sick skinny girl by sewing a dress
Concept, tekst, performer: Mira Verhoeve
Eindregie: [Naam volgt nog]
Cowboy och Meisje
Tekst en spel: Elvis de Launay
Begeleiding/eindregie: Lisa Verbelen
Posterbeeld: Qiqi van Boheemen