STOTTRPJOTTR (4+)

Taalfilosofie voor kleuters

Vandaag is een bijzondere dag. Prins Pjotr krijgt een speciale taak: hij mag als Weledele Voorlezendheid elke avond het volk in slaap lezen. Pjotr heeft er zin in en zijn moeder de koningin ook. Ze is erg trots op haar Pjotr. De avond breekt aan en Pjotr begint. Maar het gaat mis. Hij stokt, hij stuntelt, hij stamelt.

De raadsheer raakt in paniek: 'Zo kan een prins niet voorlezen.' De koningin schrikt zich kapot: 'Dit is goed mis!' Maar Pjotr snapt het probleem niet: 'Mijn hoofd gaat gewoon sneller dan mijn mond,' zegt hij. 
'Haal die stotter eruit!!' schreeuwt de koningin ten einde raad.

De raadsheer denkt een oplossing te hebben. Hij nodigt betweterige kletsmajoors en vreemde dokters uit om langs te komen. Maar het gaat niet, de stotter blijft. Pjotr durft bijna niet meer te praten. Eerst was er niks aan de hand en nu is hij opeens niet goed genoeg meer. Dat is oneerlijk.

Pjotr wordt razend en besluit alle stotterwoorden af te schaffen. Verboden. De hele V, de S en de M doet hij weg. Maar met de woorden verdwijnen ook de dingen. De V van verdriet is weg, de S van stotteren is weg, maar de M van Mama ook. Mama weg? Dat was niet de bedoeling. Mama moet terug. Maar komt dan ook het stotteren terug? En is hij dan ooit goed genoeg als prins?