Actors in Art - van scène tot canvas

In Actors in Art - van scène tot canvas toont een groep bekende acteurs hun talent voor beeldende kunst. De expositie onthult hoe hun expressiviteit tot leven komt in een mix van schilderijen, tekeningen, collages en digitale kunst. Twee maanden lang vormt de grote wand van de foyer van het Theater aan het Spui het podium voor één groot gesamtkunstwerk bestaande uit 66 kunstwerken.  

De expo is tot en met 14 juni 2025 te bezoeken in de foyer van Theater aan het Spui. De meeste kunstwerken zijn ook te koop. Heb je interesse in een van de werken? Dan kan hiervoor rechtstreeks contact opnemen met de acteur via e-mail. 

Actors in Art is tot stand gekomen met dank aan Jaap Sleper van Galerie Heejsteck#

Acteurs - kunstenaars

Joris Smit, Sarah Jonker, Lukas Dijkema, Hannah Hoekstra, Tibor Lukács, Sallie Harmsen, José Montoya, Rosa Stil, Antoinette Jelgersma en Alexander Elmecky.

Iedere acteur heeft zo op zijn eigen manier zijn weg in de beeldende kunst gevonden. De een heeft altijd beeldend werk gemaakt naast het acteren, bij de ander kwam dit later. Bij Actors in Art zie je een veelzijdigheid aan stijlen, gebonden door passie en de onmiskenbare drang tot expressie. De tentoonstelling nodigt je uit om de acteurs eens anders te zien dan in hun rollen op het toneel - misschien wel te onderzoeken hoe hun eigenheid en stijl op een andere manier voelbaar is in hun beeldende werk.   
  
"Van woorden naar beelden, van het podium naar papier – in mijn collages vertel ik verhalen in stilte en met volledige vrijheid." – Joris Smit 
 
"Ik koos voor het acteren, maar de beeldende kunst is altijd gebleven” – Antoinette Jelgersma 

Joris Smit

Ik ben nog maar kort geleden begonnen met het maken van collages – een impulsieve stap die letterlijk van de ene op de andere dag is ontstaan. 
Waar theater een collectieve en extraverte kunstvorm is, ervaar ik collages maken als een intiem en persoonlijk proces. Het is een stille bezigheid, iets wat ik alleen doe. Vroeger heb ik nooit getekend of geschilderd; mijn creativiteit vond altijd zijn uitlaatklep in het theater. Omringd door mensen en woorden, draait mijn werk om het delen van verhalen met een publiek. Het was dan ook een verrassende ontdekking dat ik in mijn eentje kan vertellen maar dan zonder woorden.

jorissmit44@gmail.com

Sallie Harmsen

Sallie Harmsen heeft in vele films en voorstellingen gespeeld, maar al die tijd speelde de beeldende kunst net zo’n prominente rol in haar leven. In de loop der jaren heeft ze met verschillende materialen en media geëxperimenteerd, van potlood tot olieverf tot collage tot krijt. Haar werk maakt op een sensitieve manier contact met het onderbewuste, dromen, trauma's en verlangens die in lichaam en geest liggen opgeslagen en via de kunst een weg naar buiten vinden. Haar werk stelt zich de vraag “wat betekent het om een vrouw te zijn?”. Haar meest recente werk richt zich op innerlijke toevluchtsoorden waar de geest kan zich kan verschuilen van een complexe buitenwereld, maar vraagt zich tegelijk af: “wat is binnen en wat is buiten?”

sallieharmsen@gmail.com

Tibor Lukács

Ik ben Tibor Lukács, 47 jaar, acteur, creatief producent en ik schilder. Zeggen dat ik schilder of zeggen dat ik schilder ben, daar zit mijn zoektocht. Of beter, daar zit één van mijn zoektochten. To paint or to be a painter, that’s the question. To paint or not to paint, dat is makkelijk: Schilderen, altijd en het liefst de hele dag door, met mijn kinderen om mij heen. Met acryl, want dat werkt effectiever, zeker met kinderen, lege closetrollen, lege Elmex-verpakkingen, touw, plamuurmessen en soms ook olieverf, gesso en modeling paste. Het liefst ook doeken vanaf 100 cm bij 100cm, ik wil op kleiner doek gaan werken, maar dat lukt me nog maar matig. Het grof werken op een groter doek vind ik heel prettig. Mijn doel is om het zo abstract en niet af mogelijk te maken, maar ook dat vind ik moeilijk en heel erg interessant tegelijk.

Ik ben 7 jaar geleden begonnen met schilderen toen mijn vader overleed. Om hem te pakken te krijgen en niet kwijt te raken. Die zoektocht is overgegaan in een enorm grote passie voor schilderen. Een soort kado. Zodra ik kwastjes schoonmaak, schilder of geïnspireerd door een museum loop, verdwijn ik in een vacuüm, een omgekeerde matrix. Ik was met mijn gezin in Barcelona en bezocht het museum van Picasso , daar las ik een quote van Picasso: ‘Toen ik elf was kon ik schilderen als Da Vinci, maar het heeft mijn hele leven gekost om te schilderen als een kind’. Dat was een soort eye-opener voor mij, ik schilder als een kind, dus het mag bestaan. 

tiborlukacs@gmail.com

Alexander Elmecky

In de producties waarin ik als acteur speel, is er altijd veel dynamiek. Daarin ben ik een deeltje van een complex geheel en van drukte. In mijn beeldende werk zoek ik naar rust, eenvoud en abstractie. Ik heb mij vaker afgevraagd waar deze fascinatie vandaan komt. Als kind keek ik graag naar de ontwerpen op de enorme tekentafel van mijn vader, die architect was. 

Een dierbaar toneelfragment uit mijn beginjaren als acteur beschrijft het voor mij letterlijk.

“Reductie heb ik altijd weer gezegd. Reductie, rust, de essentie van mijn schilderijen absolute stilte de voorwaarde voor de mogelijkheid tot werk, niets, alles een geschreeuw.”  Uit Schlachten van Rainald Goetz

alexander@elmecky.nl

Hannah Hoekstra

Hannah Hoekstra studeerde in 2010 af aan de Amsterdamse toneelschool en Kleinkunstacademie. Sindsdien is ze werkzaam in theater en film. Ze maakt voornamelijk tekeningen.

hannah.hoekstra@hotmail.com

Sarah Jonker

Sarah Jonker is theatermaker en beeldend kunstenaar. In de loop van haar carrière oogstte Sarah lof zowel in het theater als met haar tekeningen. Ze exposeerde in Arnhem, Rotterdam, Amsterdam, Berlijn en New York.

Sarah Jonkers tekeningen zijn poëtisch, humoristisch en theatraal. Haar donkere, absurde universum zit barstensvol afgehakte ledematen en ongepolijste seksualiteit. In haar spontane composities die gemaakt zijn met Oost-Indische inkt, krijt en waterverf zitten surrealistische en post-expressionistische elementen.

sarahjonker@gmail.com

Rosa Stil

Mijn naam is Rosa Stil, opgegroeid in Rotterdam, wonend in Amsterdam. Mijn meisjesdroom was actrice worden, maar naarmate ik ouder werd kwamen daar dromen bij. Tot op de dag van vandaag jaag ik die na. Beeldend kunstenaar worden was eigenlijk nooit een doel, maar schilderen was wel een noodzakelijk activiteit om mijn hoofd te kalmeren. Als mensen mij vragen om te kiezen tussen de creatieve paden die ik bewandel, denk ik dat ik mijn omgeving verplicht ben te kiezen voor beeldende kunst. Volgens mij is dat het beste voor iedereen. Al zou ik ’s nachts, wanneer niemand kijkt, stiekem monologen gaan opvoeren in mijn slaapkamer, zoals ik dat als kind ook deed. Mijn werken waren tot 1,5 jaar geleden te kenmerken door hun 2D, figuratieve en kleurrijke karakter. Na een levens veranderende ervaring in september 2023 heb ik veel oud werk kapot gescheurd en tot nieuw werk verweven. Hieruit ontstond een onderzoek waarin ik opzoek was naar hoe de realiteit te vatten in abstracter werk. Zo ben ik terecht gekomen bij 3D muur installaties. Naast dit abstracte werk, heb ik als tegenhanger de drang met tekst te werken - letterlijk, haast plat. Deze balans zorgt voor mij voor een ultieme vorm van vrijheid in expressie, het verveelt me zelden. Mijn droom met deze passie is denk ik enkel om te kunnen blijven dromen. Want wat is er leuker dan het gevoel van een geweldige, magische, surrealistische droom vol symboliek, vragen en antwoorden?

rosa.stil@hotmail.com 

Lukas Dijkema 

Van Confucius tot Arthur Ashe en van Paolo Coelho tot Kavafis, allemaal waren ze ervan overtuigd dat de reis die men aflegt van grotere waarde is dan het doel waarnaar men streeft.  

Zo bemerkte ik in mijn tijd als acteur dat het máken van een toneelstuk mij meer bevredigde dan de uiteindelijke 30, 50 of 80 keer dat we het stuk speelden. Die bevrediging vond ik in de verdieping van het thema van de voorstelling, in de creativiteit van de vormgeving van het verhaal en, niet onbelangrijk, in de ontwikkeling die ik zelf doormaakte door onderdeel te zijn van dit proces.  

Pas na jaren begreep ik dat die fascinatie voor het creatieve proces niet te combineren was met een bevredigend bestaan als acteur. Weer jaren later ontdekte ik dat het verkennen van een voor mij vrijwel onbekende kunstvorm als de schilderkunst, de mogelijkheid biedt om zonder ambitie, zonder doel en zonder druk te ontdekken hoe ik met verf en kleuren een verhaal kan vertellen op papier of canvas. Hoe ik door een beeld te creëren de tijd kan vergeten en daarmee de wereld om mij heen. Hoe ik mij in het hier en nu kan verbinden met een verhaal dat zichzelf vertelt.

lukasdijkema@gmail.com

José Montoya

Na jarenlang met passie en toewijding te hebben gewerkt als acteur, besloot José Montoya een nieuw pad in te slaan: beeldende kunst maken vanuit een persoonlijke, intuïtieve behoefte. Wat begon als een speelse terugkeer naar de creativiteit van de kindertijd – het knippen, plakken en scheuren in de vertrouwde knutselhoek van de basisschool – groeide uit tot een unieke artistieke discipline. Door deze directe en spontane werkwijze ontstaat er een korte lijn tussen idee en uitvoering, een verademing na de psychologische diepgang en lange processen van zijn theaterwerk. 

Info@josemontoya.nl 

Antoinette Jelgersma

Naast mijn acteerwerk heb ik altijd graag getekend en geschilderd en me verdiept in de beeldende kunst. Op mijn twintigste getwijfeld of het mijn beroep zou worden maar voor het acteren gekozen. Ik doe het voor mijn plezier maar het is toch ook leuk als het een keer gezien wordt.

Vanuit mijn eigen initiatief in de Oersonate van Kurt Schwitters heb ik de beeldende kunst even belangrijk laten zijn als de muzikale stem. Zo ook in Land zonder woorden van Dea Loher waarin een kunstenares niet meer kan schilderen door de politieke toestanden en het leven in Afghanistan waar zij een tijd verbleef en bij terugkeer niet wist hoe deze ervaringen in beeld uit te drukken.

anjelg@hetnet.nl