Branden

Ben je écht bereid om je eigen geschiedenis onder ogen te komen?

Tweelingbroer en -zus Jeanne en Simon Marwan horen bij het overlijden van hun moeder Nawal dat hun vader nog leeft, én dat ze een broer hebben. Ze krijgen de opdracht hun vader en broer te zoeken en hen elk een brief te overhandigen. Nawal raakte als jong meisje zwanger van vluchteling Wahab en moest het kind afstaan. Later gaat ze op zoek naar haar kind, maar raakt verwikkeld in een cyclus van oorlog en geweld. 

We zien in Branden twee verweven zoektochten, wat een intrigerend drama oplevert over de gewelddadige aard van de mens, onuitroeibare levenslust, en haat en liefde die soms zó op elkaar lijken dat je het verschil niet meer ziet.

Branden gaat over woede die zich niet laat oppotten, geweld dat zich niet laat neerslaan, wraak die altijd de kop opsteekt. Over ontdekken dat je familiegeschiedenis in stukken ligt, over intergenerationeel trauma en de morele keuzes waar je door je voorouders voor wordt gesteld. Branden laat zien dat je bestaan op zijn grondvesten kan trillen en je dan toch de moed kunt vinden door te gaan.

Regisseur Abdel Daoudi (o.a. Geschiedenis van geweld) zet met Branden een volgende stap in de complexe relatie die we wij mensen hebben met geweld en gewelddadige systemen. Met Branden wil Daoudi laten zien hoe besmettelijk geweld is – en hoe we eraan kunnen ontsnappen.