Erik Vos
Door Olga van Buul, 2011
Over Erik Vos, medeoprichter en artistiek leider van toneelgroep De Appel
Hellendoorn, 1929
Erik Vos verliet in 1955 als eerste de regie-opleiding van de Amsterdamse toneelschool. Eerder brak hij met de familietraditie; hij verliet zijn studie medicijnen en ging in de leer bij mimespeler Etienne Decroux in Parijs. Hier ontmoette hij zijn vrouw, Inez van Dullemen. Hun permanente dialoog, maatschappelijke betrokkenheid, gevoel voor ritmiek en beweging en een internationale blik werden bepalend voor zijn carrière.
Zijn eerste regie flopte, toch herkende Joris Diels zijn talent en vroeg hem als leider voor het Nieuwe Jeugdtoneel Arena in Den Haag. Hieruit ontstond de Nieuwe Komedie, waarmee Erik Vos in 1963 doorbrak toen hij Aischylos’ De Perzen ensceneerde voor Carré. Pas bijna tien jaar later wist hij zijn succes met een eigen gezelschap te bestendigen. Dat gebeurde vanaf 1971 na de oprichting van De Appel, het gezichtsbepalende Haags toneelgezelschap dat Vos 25 jaar leidde. Bij zijn terugtreden in 1997 werd de Erik Vos Prijs voor jonge theatermakers ingesteld. Vos blijft actief als regisseur en docent. In 2009 regisseerde hij De kersentuin bij het Nationale Toneel. Bij die gelegenheid ontving Erik Vos de VSCD oeuvreprijs. Hij schreef meerdere belangwekkende en persoonlijke boeken over het theater. Een aantal daarvan richten zich nadrukkelijk op jonge makers.
