Happy Days

In Happy Days zien we Winnie (Antoinette Jelgersma). Zij zit vast, tot haar middel, in een berg zand. Naar wat lijkt al een eeuwigheid. Alles wat ze nodig heeft is in de buurt: een grote handtas, wat persoonlijke spulletjes en haar man Willie (René van ’t Hof). Ondanks haar benarde positie is ze vastbesloten om het leven vol optimisme te bekijken. Zelfs wanneer ze langzaam wegzakt en het zand tot haar kin komt, blijft ze praten, mijmeren en zichzelf en Willie herinneren aan gelukkiger dagen. 
 

Beklemmend en bevrijdend

Happy Days is een legendarische toneeltekst van de Ierse schrijver en dichter Samuel Beckett. Een ontroerend verhaal over samenzijn en eenzaamheid, lichamelijke aftakeling en groeiende geestkracht. Winnie ervaart constant haar eigen vergankelijkheid en die van de wereld om haar heen. Ze is bang haar verstand te verliezen en uiteindelijk alleen achter te blijven.

Maar verwacht geen zwartgallige voorstelling. Beckett schreef een wonderlijke tekst vol levensdrift en humor. Winnie zoekt voortdurend naar hoop in de duisternis en naar de liefde waar ze tot het eind in gelooft. Het gebrek aan bewegingsvrijheid en de poëtische taal van Beckett roepen samen een wereld op die zowel beklemmend als bevrijdend is. 

Recensies

“Erik Whien brengt opnieuw formidabele Beckett.”
“Als Winnie levert Antoinette Jelgersma een grootse prestatie af.”
“René van ’t Hof speelt ronduit geweldig.” 
“Happy Days is ontroerend en toegankelijk theater.”
- NRC ● ● ● ●

“Happy Days is bij Whien een liefdevol en kwetsbaar duet in een wereld die ophoudt.”
“René van ’t Hof is meesterlijk in die bijna woordeloze rol.”
- Trouw ★★★★

“Jelgersma maakt van haar solo een lofzang op het leven, een liefdesgedicht.”
“Jelgersma geeft haar Winnie innemend, volstrekt naturel en zonder uiterlijk drama gestalte.”
- Theaterkrant

Een van de belangrijkste vrouwenrollen

De rol van Winnie wordt gezien als een hoogtepunt in de toneelgeschiedenis. Winnie spelen is een ware tour de force. Iets wat door haar indrukwekkende staat van dienst en vanwege haar taalgevoeligheid en lichtheid in spel, in goede handen is bij Antoinette Jelgersma.

Naast Jelgersma speelt René van ’t Hof het nagenoeg woordeloze personage Willie. De grote mimische kwaliteit van Van ’t Hof en zijn meesterschap in het stille spel maken van hem een gedroomde tegenspeler. Samen maken zij van Whiens Happy Days een duet. De weergave van een relatie, waarin het wederzijds behoeden voor eenzaamheid tot de kern is verworden van de liefde die zij delen.

Een van de meest gewilde theaterregisseurs van dit moment

Happy Days is de vierde Beckett-regie van Erik Whien, huisregisseur bij Het Nationale Theater. Eerder maakte hij Wachten op Godot bij Toneelgroep Oostpool en Eindspel bij Theater Rotterdam en regisseerde hij Jaap Spijkers bij Het Nationale Theater in Krapps laatste band. Na het uitkomen van Krapps laatste band schreef de Volkskrant: “Erik Whien bevestigt hiermee zijn faam als Beckett-regisseur. Hij maakt van de heilige Beckett 'gewoon theater'. Dat wil zeggen: geen moeilijkdoenerij of verheven esthetiek, maar een toegankelijk relaas."

Whiens manier van regisseren kenmerkt zich door een grote gevoeligheid, precisie en liefde voor spel. Zijn regies ontstaan vanuit de overgave aan een gezamenlijk proces, een teamprestatie gebaseerd op onderling vertrouwen, waarbij spelers veel ruimte wordt gelaten. Dat maakt hem bij acteurs een geliefde regisseur en in het land “één van de meest gewilde theaterregisseurs van dit moment”. (Het Parool)  

Credits

tekst Samuel Beckett

vertaling Jacoba van Velde

regie Erik Whien
 
spel Antoinette Jelgersma en René van 't Hof


 
decor Juul Dekker

licht Varja Klosse

kostuum Rebekka Wörmann
muziek Guy Corneille 
 
dramaturgie Karim Ameur / Martine Manten
regieassistentie Kyra Mol

technisch producent Iain Hoeffnagel 
techniek Bram van Gameren, Jeroen Duijvendak, Luc Huisman
hoofd kostuum Iris Elsrödt
productieleiding Rodney Verhoeven
productie Brechje Weerd, Aniek Jansen (stage)

publiciteit Dagmar Bokma
 
contextprogramma Laura van Zuijlen, Tim Lafeber en Sem Anne van Dijk 
lezen met… Erna van den Berg en Martijn Westerop  


campagnebeeld Gordon Meuleman

scènefoto's Sanne Peper
portretten Bas de Brouwer

met dank aan Marjolein Polman, Showtex, Bolderdijk, Oogwereld Torica en Bärbel Scheid

Bekijk ook