Tom Pain (op niets gebaseerd)
Het taaie liefdesleven van een anti-entertainer
Sommige mensen zijn voor het geluk geboren. Tom Pain hoort niet bij die mensen. Vrijuit associërend deelt hij met het publiek zijn onalledaagse kijk op de dagelijkse worsteling die de zoektocht naar geluk voor mensen als hij elke dag weer is: rauw, ongepolijst en kwetsbaar. Deze solo was dé hit van het Edinburgh Fringe Festival 2004. Guardian-recensent Lynn Gardner noemde het tien jaar later “nog altijd de beste monoloog die ik ooit heb gezien.”
de Volkskrant ★★★★
“Acteur Bram Coopmans verricht een ware krachttoer in de monoloog Tom Pain”
“een regelrechte ontdekking”
“Tom Pain is angstaanjagend maar toch ook grappig”
Theaterkrant (keuze van de criticus)
“Bram Coopmans is uiterst innemende cynicus”
“Coopmans blijft boeien”
“de tekst van het stuk is niets minder dan magistraal”
“monologen zijn wellicht de meest verraderlijke theatrale vorm: ze hebben alleen een kans van slagen met een écht goede tekst en een écht goede acteur. En wat dat betreft slaagt Tom Pain ruimschoots.”
NRC ●●●●
“Coopmans speelt in regie van Eric de Vroedt knap en beheerst.”
Telegraaf ★★★★
“Pareltje om je op te verheugen”
“Coopmans weet met zijn bittere verhaal en nerveuze bewegingen een onheilspellende sfeer te creëren.”
“Een meeslepend verhaal over verlossing’
Credits
tekst: Will Eno | regie: Eric de Vroedt | spel: Bram Coopmans | vertaling: Maaike van Rijn | dramaturgie: Remco van Rijn | kostuum: Lotte Goos | licht: Bernie van Velzen